نگاه نهج البلاغه به نوجوانان
حسن قریشى کرین مقدّمه دوره نوجوانى حساسترین و با اهمیتترین دوران زندگى انسان است که معمولاً بین سنین 12 الى 18 سالگى مىباشد. در این دوره فرد نه کودک و نه هنوز به درستى بالغ شده است و دوره بحرانى زندگى خود را مىگذراند که گاهى رفتار و اعمال کودکانه او موجب آزار بزرگترها و گاهى رفتار عاقلانه او باعث تحسین و تعجّب آنها مىشود. نوجوان در سنینى قرار دارد که به درستى نمىداند چه باید بکند؟ کدام شیوه را در زندگى خود برگزیند؟ برخى بزرگترها به او مىگویند: تو هنوز بچّهاى! گاهى دیگران به او مىگویند: تو دیگر بزرگ شدهاى چرا کار بچّهگانه از تو سر مىزند؟ او خود را در این امر و نهى، سرزنش و عتاب، حیران مىبیند. مراحل رشد دوره نوجوانى به سه مرحله تقسیم مىشود: 1. مرحله قبل از بلوغ: که هنوز فرد در این مرحله احساس کودکى مىکند و به تدریج صفات بلوغ شروع به ظاهر شدن مىکند. 2. مرحله بلوغ: که بین مرحله کودکى و نوجوانى قرار دارد. معیارهاى بلوغ در این مرحله ظاهر مىشود و بیشترین تغییر جنسى صورت مىگیرد و بر والدین و مربیان لازم است در این مرحله عنایت ویژهاى به نوجوان نمایند و راهنمایىهاى لازم را نسبت به او دریغ ننمایند و نوجوان را از نظر فکرى یارى دهند.
